วันอาทิตย์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2551

วันอังคารที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

วันศุกร์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

6 วิธีเพื่อเซ็กส์ ที่ปลอดภัย (ยิ่งขึ้น)
เซ็กส์ที่ปลอดภัยที่สุดคือไม่มีเซ็กส์ ไม่ต้องเสี่ยงใดๆ ทั้งสิ้น แต่ชีวิตไม่ใช่อย่างนั้นสิคะ เซ็กส์เป็นเรื่องธรรมชาติ หากบังคับตัวเองหักห้ามใจไว้นานเกินไปอาจบ้าตายได้ รักจะมีเซ็กส์ก็ต้องเรียนรู้การเอาตัวรอด และต้องสนุกบนความปลอดภัยด้วยค่ะ...อ่านคำแนะนำที่เรานำมาฝากกันดีกว่า ถุงยางอนามัย ใช้ถุงยางอนามัยค่ะ การใช้ถุงยางอนามัยอย่างถูกต้องช่วยลดโอกาสเป็นพาหะหรือติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้ 98 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตาม โรคติดต่อบางโรค รวมทั้งโรคเริมและหูดที่อวัยวะเพศ แค่สัมผัสกันก็รับเชื้อได้แล้ว ถึงแม้สวมถุงยางอนามัยอยู่ก็ตาม เลือกคู่นอน เลือกคู่นอนอย่างระวัดระวังรอบคอบ แค่มีอะไรครั้งเดียวกับคนๆ เดียว โดยไม่ป้องกันก็มีโอกาสถูกแจ๊คพ็อตติดโรคมาได้ ถ้าไม่ใช้ถุงยางอนามัยก็เท่ากับเอาคอขึ้นเขียงประมาณนั้นเลยเชียว ศึกษาความเสี่ยง ศึกษาความเสี่ยงของกิจกรรมรักประเภทต่างๆ กิจกรรมเซ็กส์บางอย่างก็เสี่ยงติดโรคมากกว่า ตัวอย่างเช่น เซ็กส์ทางประตูหลังแบบไร้ปลอกจัดว่ามีความเสี่ยงสูงมาก เพราะผนังของช่องทวารนั้นละเอียดและบอบบางมาก แถมยังไม่ได้ออกแบบมาเพื่อเป็นช่องทางของเจ้าหนูไม่ว่าใหญ่หรือเล็ก ดังนั้นจึงฉีกขาดได้ง่าย ทำให้ติดโรคได้ง่ายกว่าปกติ ผนังช่องคลอดก็บอบบางเช่นกัน แถมยังมีเส้นเลือดหล่อเลี้ยงมากมาย นี่คือเหตุผลที่ถุงยางอนามัยคือทางเลือกของเซ็กส์ที่ปลอดภัย ตรวจหาเชื้อ หมั่นไปตรวจหาเชื้อบ้างก็ดีค่ะ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์นั้นเจ้าเล่ห์และดื้อด้านสุดๆ และบางโรคยังมีความสามารถพิเศษ ฝังตัวอยู่ในร่างกายได้เป็นเดือนหรือเป็นปีโดยตรวจไม่พบ มีหลายโรคที่ไม่แสดงอาการ และบางโรคอย่างเช่น เอดส์ ต้องรอถึง 6 เดือนจึงจะตรวจพบ คุยกัน เรื่องแบบนี้ต้องคุยกับคู่ขาของเราให้เข้าใจ ถึงแม้ยังไม่มีใครแสดงอาการอะไรออกมาก็เถอะ ชวนกันไปตรวจดีกว่า เผื่อเจออะไรขึ้นมา จะได้รักษาเสียแต่เนิ่นๆ รักษาความสะอาด รักษาความสะอาดให้ดีที่สุด ปกติร่างกายมีระบบทำความสะอาดตัวเองอยู่แล้วตามธรรมชาติ แถมยังมีระบบควบคุมและป้องกันตัวเองครบถ้วน แต่มีบ้างที่เกิดการเสียสมดุล เชื้อแบคทีเรียจึงก่อตัวขึ้น ดังนั้นควรรักษาสุขอนามัยส่วนตัวให้ดี ดูแลสุขภาพให้แข็งแรง ก็เป็นเกราะป้องกันโรคได้ระดับหนึ่งค่ะ

วิธีอยู่กับคนที่เราเกลียด
ข้อมูลจาก Forward Mail แต่งโดยพระอาจารย์ ว.วชิรเมธี ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต รู้ไหมว่า...เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้คนละกี่ปี ชีวิตนั้นสั้นยิ่งกว่าหยดน้ำค้างเสียอีก จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่มีใครรู้ล่วงหน้า ถ้าเราใช้เวลาอันแสนสั้นนี้ไปมัวหลับๆตื่นๆอยู่ในความรัก โลภ โกรธ หลง หมั่นไส้คนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้ ริษยาเจ้านายใส่ไคล้ลูกน้อง ปกป้องภาพลักษณ์ (อัตตา) กด (หัว) คนรุ่นใหม่หลงใหลเปลือกของชีวิต โดยลืมไปเลยว่าอะไรคือสิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริง คิดดูเถิดว่า เราจะขาดทุนขนาดไหน ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบทกวีไว้ว่า "น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด" คนเราไม่ควรพร่าเวลาอันสูงค่าด้วยการปล่อยตัวปล่อยใจ ให้ตกเป็นทาสของความชอบ ความชัง มากนัก เพราะถ้าเราวิ่งตามกิเลส กิเลสก็จะพาเราวิ่งทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ต่อไปไม่รู้จบ กิเลสไม่เคยเหนื่อย แต่ใจคนเราสิจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้กี่เท่า ควรคิดเสียใหม่ว่า เราไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะชอบหรือไม่ชอบใคร หรือเพื่อที่จะให้ใครมาชอบหรือมาชัง แต่เราเกิดมาสู่โลกนี้เพื่อทำในสิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะทำ เอาเวลาที่รู้สึกแย่ๆ กับคนอื่นนั้นหันกลับมามองตัวเองดีกว่า ชีวิตนี้เรามีอะไรบ้างที่เป็นแก่นสาร มีงานอะไรบ้างที่เราควรทำ นอกจากนั้นก็ควรมองกว้างออกไปอีกว่า เราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือยัง คนทุกคนนั้นต่างก็มีดีมีเสียอยู่ในตัวเอง ถ้าเราเลือกมองแต่ด้านเสียของเขา จิตใจของเราก็เร่าร้อน หม่นไหม้ เวลาที่เสียไปเพราะมัวแต่สนใจด้านไม่ดีของคนอื่นก็เป็นเวลาที่ถูกใช้ไปอย่างไร้ค่า บางทีคนที่เราลอบมอง ลอบรู้สึกไม่ดีกับเขานั้น เขาไม่เคยรู้สึกอะไรไปด้วยกันกับเราเลย เราเผาตัวเราเองอยู่ฝ่ายเดียวด้วยความหงุดหงิด ขัดเคืองและอารมณ์เสีย วันแล้ววันเล่า สภาพจิตใจแบบนี้ไม่เคยทำให้ใครมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้เลย ลองเปลี่ยนวิธีคิด วิธีมองโลกเสียใหม่ดีกว่า คิดเสียว่าคนเราไม่มีใครดีพร้อมหรือ เลวไม่มีที่ติไปเสียทั้งหมดหรอก เราอยู่ในโลกกันคนละไม่กี่ปี ประเดี๋ยวเดียวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว มาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระทำไม อะไรที่ควรทำก็รีบทำเถิดปล่อยวางเสียบ้าง ความโกรธ ความเกลียดนั้นไม่มีคุณค่าอะไรต่อชีวิตอันแสนน้อยนิดนี้เลย มุ่งไปข้างหน้า ไปหาสิ่งที่มีคุณค่าให้ชีวิตดีงามดีกว่า วิธีที่แนะนำทั้งหมดนั้น นักภาวนาเรียกว่า "การกลับมาอยู่กับตัวเอง" กล่าวคือ ถ้าเราเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับคนที่ไม่ถูกโฉลก แทนที่จะปล่อยใจให้อยู่กับความรู้สึกแย่ๆ ไปตลอด ก็ควรหันกลับเข้ามา ''มองด้านใน'' แก้ไขที่ตัวเอง อย่ามุ่งแก้ไขที่คนอื่น เพราะยิ่งพยายามแก้ไขคนอื่น ก็ยิ่งยุ่งเหมือนลิงทอดแห ยิ่งเราให้ความสำคัญกับคนที่เราเกลียดมากเท่าใด สภาพจิตใจก็ยิ่งแย่ลงมากเท่านั้น วิธีที่ดีที่สุดในการอยู่กับคนที่เรารู้สึกไม่ดีหรือเป็นปฏิปักษ์ก็คือ การดึงความรู้สึกจากเขามาอยู่เราทุกขณะ หรือถ้าเช่นนั้นก็ย้ายตัวเองออกไปเสียจากสภาพแวดล้อมเช่นนั้นให้เร็วที่สุด อย่าอยู่นานจนทุกข์นั้นกลัดหนองเป็นมะเร็งร้ายในอารมณ์ ปราชญ์จีนบอกว่า "ถ้ามีขุนเขาขวางท่านอยู่ข้างหน้า อย่าเสียเวลาย้ายขุนเขาแต่จงย้ายตัวเอง" ดังนั้นเราควรจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้างในหรือจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้างนอก?

วันศุกร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2551